ได้กลับมาเปนองค์พระทรงธรรม์ รวดเร็วฉับพลันทันท่วงที
ตริพลางทางสะเทินนึกเขินขวย ให้งงงวยเปนอย่างไรไฉนนี่
ประหลาดหลากเหลือใจใช่พอดี ไยมาเปนเช่นนี้ก็สุดคิด ฯ
๏ นางกำนัลช่วยกันเปลี่ยนภูษา ลายสุวรรณวิจตรเปนดอกลอย
สวมเสื้อฟื้นกำมะหยี่สีสำริด ลายสุวรรณวิจิตรเปนดอกลอย
ทรงมหามาลาเนาวรัตน์ ตรูตรัจมลังเมลืองเฟื่องห้อย
พิศแสงช่วงรุ้งพุ่งพร้อย สุกย้อยยับ ๆ จับในตา
ถวายพระแสงกั้นหยั่นกัลเม็ด ประดับเพ็ชรเหน็บแนบพระภูษา
พระแสงปืนทองคำถมยา กระบี่ควรค่าคู่นคร
งามดังองค์ธิบดินทร์ปิ่นพิภพ เครื่องราชูประโภคครบไม่ลดหย่อน
เสร็จแล้วยุรยาตรนาดกร บทจรออกพระโรงพรรณราย
พวกยุนุกแลสุรางค์นางกำนัล ต่างเดินตามหะซันผันผาย
แซงสองข้างมรรคาทั้งขวาซ้าย เมศเรอตัวนายนำน่ามา
พวกชาวที่เปิดบานทวารรับ น้อมคำนับบังคมก้มเกษา
อาบูยูรยาตรคลาศคลา รีบออกมาถึงท้องพระโรงคัล
เมศเรอเชิญขึ้นบนแท่นรัตน์ ที่บรมกระษัตริย์รังสรรค์
เข้าประคองเคียงกายนายหะซัน ขึ้นบนบัลลังก์รัตน์ชัชวาลย์
ต่างประนมก้มเกษลงคำนับ วิเซนรับเสียงแตรแซ่บรรสาร
มโหรถึกกึกก้องเปนกังวาน โอฬารพรรฤกเสียงครึกโครม
ทหารราชวัลลภยืนสล้าง ดูท่าทางเหมือนจะปะทะโถม
ทั้งท่วงทีเข้าขันประจันโจม จะรอนโรมข้าศึกไม่นึกกลัว
ยืนประจำริมผนังพระโรงใน แต่ละตนว่องไวมิใช่ชั่ว
ถือสาตราอาวุธประจำตัว รายอยู่ทั่วที่ผนังพระโรงคัล
เมื่ออาบูขึ้นนั่งบนบัลลังก์ราช ดูท่วงทีองอาจเห็นคมสัน
พวกข้าเฝ้านบน้อมลงพร้อมกัน อภิวันท์อวยไชยถวายพร ฯฯ
๏ ครานั้นกาหริบธิบดี พระภูมีชื่นชมสโมสร
มาแอบบังหลังทวารอันบวร ภูธรทอดพระเนตรดูหะซัน
ได้เห็นเสนาหมูข้าเฝ้า อ่อนเกล้าไม่รังเกียจเดียดฉัน
ดูเกรงยำทำถ่อมพร้อมกัน ยิ่งโปรดปราณหะซันเพิ่มภูล ฯ
๏ จะกล่าวถึงอรรคมหาเสนา นามไกฟาข้าบาทนเรนทร์สูร
ปรากฏสมยศบริบูรณ์ สืบตระกูลมาตยามาช้านาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น