บทร้องคู่ - โยฮันนิสกับคอนสตันติโน๊ส
โยฮัน - ปากเป็นเอก คอนส - เลขเป็นโทร
โยฮัน - โบราณว่า คอนส - หนังสือตรี
โยฮัน- มีปัญญา คอนส - ไม่เสียหาย
โยฮัน- ถึงรู้มาก คอนส - ไม่มีปาก
โยฮัน- ลำบากตาย คอนส - มีอุบาย
โยฮัน- พูดไม่เป็น คอนส- เห็นป่วยการ
โยฮัน- ถึงเป็นครูรู้วิชา คอนส- ปัญญามาก
โยฮัน- ไม่รู้จักใช้ปาก คอนส- ให้จัดจ้าน
โยฮัน- เหมือนเต่าฟังนั่งซื่อ คอนส- ฮื้อลำคาญ
โยฮัน – วิชาชาญมากเปล่า คอนส.- ไม่เข้าที
โยฮัน - ใครช่างพูดพลิกแพลงเหมือนแรงมาก
คอนส.-คนนิยมลมปากมากเจียวพี่
พร้อมกัน - ถึงรู้น้อยถ้อยคำให้ขำดี คงเป็นที่สมคะเนที่เฉโก
จากบทพระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทร มหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง วิวาหพระสมุท ข้าพเจ้าได้นำมาเป็นตัวบทในการวิจารณ์ครั้งนี้ ตัวละครในเรื่อง “โยฮัน” มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งชื่อว่าคอนส ทั้งตัวละครทั้งสองนี้มีบทบาทสำคัญในการดำเนินเรื่อง ถ้าจะเปรียบก็เหมือนตัวร้ายในเรื่อง คือมีความต้องการเพียงสิ่งเดียวนั่นคือ ทำทุกอย่างให้อันโดรเมดามาเป็นคู่รักของตน จึงใช้อุบายหลอกคนในเมืองว่าพระสมุทมาท่วงส่วย เพื่อครอบครองนางอันโดรเมดา คำประพันธ์แต่ละคำที่ใช้ในตัวบทจึงสัมผัสได้ว่าเป็นคำที่ใช้แสดงให้เห็นถึงการมีเล่ห์กลถึงตัวละครให้สื่ออารมณ์ที่ต้องการตัวนางอันโดรเมดาได้เป็นอย่างดี
เมื่อเรามาพิจารณาถึงตัวบท อารมณ์รวมที่แสดงออกมานั่นคือความปิติยินดีที่ได้สร้างอุบายนี้ คำที่ใช้จึงบ่งบอกถึงความสาแกใจและหลงตัวเองของทั้งสองตัวละคร ความคิดของทั้งสองตัวละครนี้ไม่ได้แตกต่างจากผู้คนในสังคม การประพันธ์ไม่เน้นความหมายซ้อนเร้น แต่เน้นที่การเปรียบเทียบให้เห็นภาพ ราวกับว่าทั้งสองตัวละครนี้มีอยู่จริง จึงสร้างความน่าเชื่อถือและหลงติดอยู่ในภาพจินตนาการของผู้ประพันธ์ได้เป็นอย่างดี
แต่ในบ้างครั้งผู้อ่านอาจคิดในอีกมุมมองหนึ่งนั่นคือการได้รับข้อคิดให้กับตน ในเรื่องของการพูด เพราะสำนวนที่ใช้เป็นเหมือนการสอนผู้อื่น ทั้งการเปรียบเทียบและการใช้คำ ทำให้ชวนคิดได้เป็นอย่างดี
สิ่งที่สะท้อนอย่างหนึ่งคือการแย่งชิงเพื่อหญิงที่ตนรักคล้ายกับวรรณคดีหลายๆเรื่อง เพียงแต่ว่าบริบทและเนื้อเรื่องต่างกัน เพียงแต่ว่าเรื่องนี้ใช้ความคิด การพูด การกระทำ ของคนทั่วไปมาเขียนร้อยเรียง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น